Familjet e viktimave të vrasësit serial që terrorizoi Firencen në vitet 1970 dhe 1980 po kërkojnë një hetim të ri për një nga çështjet më të errëta dhe më të tmerrshme në historinë ligjore italiane.
Sipas një avokati, të afërmit e tre prej viktimave të të ashtuquajturit “Përbindëshi i Firences” (Mostro di Firenze) u kanë kërkuar zyrtarisht prokurorëve të qytetit të Toskanës që të rishqyrtojnë provat e mundshme në rastin e vrasësit serial famëkeq që besohet se ka vrarë 16 persona. “Ne po kërkojmë të vërtetën me një hetim të ri dhe jemi të bindur se ka prova në dosjet e vjetra të çështjes që janë anashkaluar gabimisht”, tha avokati Walter Biscotti për AFP.
Biscotti përfaqëson Estelle Lancioti, vajza e madhe e Francës, Nandin Morio, e cila u qëllua për vdekje së bashku me Jean-Michel Kraveitzvili në 1985 ndërsa po pushomnte në Itali.
“Përbindëshi i Firences” synonte kryesisht çifte që ndodheshin me makina në zona të shkreta për të kaluar momente personale. Ai vrau të dashurit e tij gjatë ose menjëherë pas marrëdhënies seksuale dhe përdori të njëjtën pistoletë Beretta. Morio, e cila u vra në skenën e saj, ishte një nga katër gratë që kishin gjoksin ose organet gjenitale të gjymtuara.
“Ne duam të rishqyrtojmë një pjesë të provës në lidhje me një të dyshuar që iu referua një dosjeje të vjetër të policisë dhe nuk u hetua kurrë siç duhet, si dhe ADN-në e gjetur në letra anonime”, shpjegoi Biscotti.
Gjatë hetimeve të gjata për vrasjet e tmerrshme që ndodhën në qytetet e vogla përreth Firences midis viteve 1968 dhe 1985, policia dyshoi një numër të dyshuarish, nga një fermer i varfër deri te një grup satanik ose shërbimi sekret italian. Pesë persona u akuzuan në periudha të ndryshme për vrasjet. Madje njëri prej tyre e kishte treguar ngjarjen.
Avokatët e të afërmve të Morio, Kraveitzvili dhe Carmela De Nuccio, i cili u vra në vitin 1981, kanë kërkuar akses në dosjen e Pietro Paciani, një fermer që ka qenë i dyshuar kryesor për një periudhë të konsiderueshme kohore.
Patsiani, vrasës i dënuar i cili u shpall gjithashtu fajtor për përdhunimin e dy vajzave të tij, u dënua në vitin 1994 me burgim të përjetshëm për vrasjen e gjashtë nga tetë çiftet, por u lirua nga një gjykatë e apelit dy vjet më vonë. Vendimi u rrëzua më vonë nga Gjykata e Lartë e Italisë, por Paciani vdiq nga një atak në zemër në vitin 1998 në moshën 73-vjeçare, përpara se të fillonte gjyqi i tij i ri.
Imazhi i portretizuar nga prokurorët e Patsianit ishte ai i një burri tejet të dhunshëm, i cili ishte i fiksuar pas seksit dhe kryente vrasje me ndihmën e miqve të ndryshëm, me të cilët frekuentonte shtëpi publike. Dy nga këta miq, Mario Vani dhe Giancarlo Loti, u shpallën fajtorë për bashkëpunim në katër nga tetë vrasjet e dyfishta, pas rrëfimit të Lotit. Të dy kaluan kohë në burg dhe tani kanë ndërruar jetë.
Sipas Biskotit, fakti që ka pasur “kontradikta” në rrëfimin e Lotit dhe se ka pasur vrasje për të cilat askush nuk është gjykuar ndonjëherë, tregon se “në asnjë nga gjyqet nuk u zbulua e vërteta e plotë”.
Një tjetër i dyshuar për vrasjet ishte një tjetër mik i Pacianit, Giabero Vizilandi. Autoritetet kontrolluan shtëpinë e tij në vitet 1980 dhe gjetën copa gazetash të lidhura me krimet dhe plumba të ngjashëm me ato të përdorura në vrasje. Si Biscotti ashtu edhe avokatë të tjerë tani po bëjnë thirrje për një rishqyrtim të rolit të 90-vjeçarit Vijilandi në krimet. Ata gjithashtu duan që ADN-ja mashkullore e gjetur në letrat anonime të dërguara prokurorëve në 1985 (dhe nuk përputhet me atë të Patsianit) të krahasohet me materialin gjenetik të të dyshuarit, të cilin autoritetet “nuk e kanë ekzaminuar siç duhet”.
